معرفی كتاب «بررسی نقش روابط عمومی در مدیریت بحران»

معرفي كتاب «بررسی نقش روابط عمومی در مدیریت بحران»   ◄پژوهش و نگارش: عبدالرضا امیری ◄ویراستار علمی: دکتر عبدالله بیچرانلو ◄ويراستار ادبي: نرگس کرمی ◄تعداد صفحه: 166 ◄سال انتشار: 1386 ◄نوبت چاپ: اول ◄شمارگان: 250 ◄ناشر : پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات   کتاب «بررسی نقش روابط عمومی در مدیریت بحران» اثر دكتر عبدالرضا امیری، در قالب گزارش فرهنگی، حاصل پژوهشی است که با هدف آزمون نقش «روابط عمومی» در «اثربخشی مدیریت بحران» طراحی و در قالب یک مطالعه موردی اجرا شده است. زلزله وحشتناک 5 دی 82 در شهرستان بم، بحران‌های فرهنگی سال 78، فضای لازم برای انجام این پژوهش را فراهم کرد. در این پژوهش از روش مقایسه‌ای استفاده شده است. پژوهشگر در آن به مقایسه بین اطلاعات به دست آمده از سه جامعه آماری منتخب، یعنی خبرگان،‌ کارگزاران و اسناد و مدارک پرداخته است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد در مجموع بین نظرهای هر سه گروه جامعه آماری در میزان کارآمدی کارکردهای چهارگانه روابط عمومی در مدیریت مؤثر بحران، اختلاف معناداری وجود ندارد. این کتاب از پنج بخش تشکیل شده است. پژوهشگر در بخش نخست، مباحث کلی طرح پژوهشی شامل طرح مسئله، هدف‌ها، ضرورت‌ها و سوالات اساسی را آورده است؛ در بخش دوم، ادبیات و مبانی نظری تحقیق را ارائه کرده و به شرح مفاهیم بحران و مدیریت بحران، روابط عمومی، اهداف و وظایف روابط عمومی، نقش روابط عمومی در مدیریت بحران، کارکردهای پیمایشی، تصمیم‌سازی و کنشی روابط عمومی در مدیریت بحران، و ... پرداخته است. در بخش سوم، روش پژوهش شامل شیوه‌های جمع‌آوری داده‌ها، جامعه آماری و روش آماری ارائه شده است. در بخش چهارم، تجزیه و تحلیل یافته‌های پژوهش و در بخش پایانی نتیجه‌گیری و پیشنهادهای حاصل از یافته‌های پژوهش ارائه شده است. از پیشنهادهای کاربردی این پژوهش برای افزایش کارکرد روابط عمومی در مدیریت بحران می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد: اصلاح ساختار نظام اداری اداره‌های روابط عمومی بر اساس کارکردهای این پیمایش؛ حذف وظایف زاید و غیرمرتبط با کارکردهای روابط عمومی نوین؛ تلاش برای تغییر نگاه مدیران از درون‌گرایی به برون‌گرایی سازمانی، از الگوی اطلاع‌دهی به اطلاع‌یابی و از الگوی واکنشی به فراکنشی؛ طراحی نظام مدیریت مؤلفه‌های محیطی باهمکاری تمام واحدهای ذیربط از سوی اداره‌های روابط عمومی.