ضد بارداری [1]به روش‌ها و دستگاه‌های متعدد مورد استفاده به‌منظور جلوگیری از بارداری و حاملگی اشاره دارد. به مدت هزاران سال، مردان و زنان بر روش‌های عامیانه و پزشکی همانند کاندوم، گیاهان دارویی، شیاف واژن، شستن واژن و آیین­های جادویی و معجون­ها- همراه با سقط جنین و نوزادکشی- به‌مثابه روش‌هایی برای کنترل تولد فرزندان تکیه می­کردند. شیوه‌های ضدبارداری امروزی شامل هورمون­های پزشکی تجویزشده برای زنان، کاندوم­، دیافراگم و سایر پیشگیری­کننده‌های دیگر؛ شیوه‌های رفتاری، شامل روش دست­کشیدن و ریتمی، و عقیم­سازی غیرقابل برگشت مرد و زن است. اگرچه تعدادی از روش‌های ضدبارداری با سطوح مختلفِ قابلیت اطمینان و اثربخشی وجود دارد، استفاده از آنها به علت دسترسی و دسترس­پذیری و نیز محدودیت­های فرهنگی و قانونی محدود شده است. 

از آنجاکه پیشگیری از بارداری مقاربت را از تولیدمثل جدا می­کند، برخی مسائل قانونی و اخلاقی را پیش می­کشد. کلیسای کاتولیک و نهادهای مذهبی دیگر مدتی طولانی است که از منظر اخلاقی پیشگیری از بارداری را به‌منزله گناهی بزرگ محکوم کرده­اند. بااین‌حال، ممنوعیت قانونی در ایالات متحده علیه پیشگیری از بارداری و تبلیغات و فروش مواد جلوگیری تا سال 1873 و با قانون کامستاک[3] مطرح نشد. این قانون، توزیع مواد «قبیح[4]» از طریق پست را غیر قانونی اعلام کرد، بنابراین به‌طور مؤثری برای آمریکایی­ها استفاده از وسائل پیشگیری را ممنوع ساخت.

  در سال 1914، مارگارت سنجر[5]، بنیانگذار سازمان تنظیم خانواده[6]، زمانی که در مجله سوسیالیستی خود به نام شورش زنان[7]، از زنان خواست تا حاملگی خود را محدود سازند، به نقض قانون کامستاک متهم شد. وی به‌منظور تأکید بر عاملیت زنان در تصمیم به تولیدمثل، اصطلاح کنترل زادوولد[8] را باب کرد. سنجر، همراه با دیگر حامیان کنترل زادوولد، در نشریات، پیشگیری از بارداری را تبلیغ می­کرد، مواد پیشگیری از بارداری را در کلنیک­های کنترل زاد‌وولد توزیع می‌کرد، برای قانونی­کردن آنها لابی‌ می‌کرد، و به‌دنبال استقرار پزشکان برای توسعه روش‌های مؤثرتر بود. جنبش کنترل زادوولد، پیشگیری از بارداری را به‌منزله «حق» زنان برای تصمیم­گیری می­دانست؛ تصمیم­گیری در این‌باره که، چه تعداد از کودکان آنها کی، و چگونه بدون مداخله دولت و نهادهای مذهبی متولد شوند (حقی که در جنبش حق سقط جنین تکرار شده است). 

به ­نژادشناسان[9] نیز در نیمه نخست قرن بیستم حامی پیشگیری از بارداری بودند. پیشگیری از بارداری شامل عقیم‌سازی[10] دائمی، منادی راه­حلی برای مسائل اجتماعی از قبیل فقر، جنون و جنایت بود؛ زیرا اطمینان می­داد که بی‌بضاعتی، بیماری روانی و جمعیت «نامطلوب[11]» تکثیر نمی­شود. بنابراین، جنبه­ای از تاریخ پیشگیری از بارداری در ایالات متحده و سراسر جهان، پیوند آن با برنامه‌های به­نژادشناسی است. علاوه بر این، همانگونه که اصطلاح کنترل زادوولد بر حق انتخاب در پیشگیری از بارداری فردی تأکید دارد، کنترل جمعیت بر پیشگیری از بارداری به‌عنوان یک مسئله سیاسی برای کل جمعیت تأکید می­کند.

اگرچه قانون کامستاک در بسیاری از ایالت­ها از اوایل تا اواسط قرن بیستم لغو شده بود، تا سال 1965 طول کشید تا در جریان پرونده مطروحه کریزولد علیه کانکتیکات[12] در دیوان عالی، استفاده از قرص­های ضدبارداری در سراسر ایالات متحده قانونی شود. تصمیم دادگاه این بود که، زوجین دارای حق نسبت به حریم خصوصی خود هستند و اینکه پیشگیری از بارداری تصمیمی بود که باید به خود زوجین واگذار می‌شد، نه به دولت. هشت سال پس از صدور رأی در پرونده گریزولد، در جریان پرونده راو علیه وید[13]، سقط جنین در ایالات متحده قانونی شد.

در کنار لغو قانون کامستاک، یک تحول مهم دیگر در پیشگیری از بارداری، طی دهه 1960، اختراع و استفاده گسترده از یک ماده پیشگیری از بارداری هورمونی خوراکی موسوم به «قرص[14]» بود. درواقع، تقاضا برای قرص پایانی بود بر تصمیم گریزولد وی. کانکتیکات. این قرص جدایی بین مقاربت و تولید مثل را هرچه بیشتر تحکیم کرد، زیرا به‌شدت مؤثر افتاد (بین 90 تا 99 درصد) و زمان­بندی آن از عمل جنسی جداست.

در دهه‌های 1990 و 2000، پیشرفت­های علمیِ راه­حل­های پیشگیری از بارداری طولانی‌مدت، توسعه یافته و به بازار عرضه شدند. به‌جای خوردن قرص به‌صورت هرروزه، [کپسول] هورمون می­تواند زیر پوست بازوی زن کاشته شود، درست در درون جریان خونش تزریق شود، یا همچون چسب به بدنش متصل شود. اگرچه این روش‌ها بسیار مؤثر هستند، در همه‌جا از یک هفته تا سه سال ماندگارند و نسبت به قرص کمتر در معرض استفاده غلط افراد قرار دارند، منتقدان درباره سویه دیگر اثرات آن ابراز نگرانی کرده­اند. بعضی منتقدان تأکید می­کنند که پیشگیری­های بلندمدت از بارداری این پتانسیل را دارد که به‌عنوان اقداماتی اجباری یا به­نژادشناختی علیه جمعیت­های به‌حاشیه‌رانده‌شده، از قبیل زنان فقیر رنگین­پوست مورد استفاده قرار گیرد. به‌علاوه، منتقدان می­گویند که دانشمندان باید توسعه روش‌های ضدبارداری مردانه را در اولویت قرار داده، بار مسئولیت زنان در استفاده از روش‌های ضدبارداری را کاهش دهند.

بنابراین، امروزه تا حد زیادی طیف وسیعی از شیوه‌های ­ضدبارداری برای زنان وجود دارد. طبق گزارشی که در سال 2004 توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده (سی.دی.سی)[15] منتشر شد، 98 درصد از زنان بین سنین 15 تا 44 سال که هرگز عمل مقاربت جنسی با یک شریک مرد نداشته­اند، حداقل از یکی از روش‌ها یا وسایل ضدبارداری استفاده کرده­اند و 62 درصد از آنها هم­اکنون از شیوه‌های ضدبارداری استفاده می­کنند. با این حال، استفاده از روش‌های ضدبارداری، بر مبنای وضعیت اقتصادی-اجتماعی، قومیت، سن، دین، آموزش و بسیاری از عوامل دیگر متفاوت است.

تفاوت­ در استفاده از روش‌های ضدبارداری در سطح جهانی نیز تأیید شده است. گزارش جهانی ضدبارداری سازمان ملل در سال 2005 نشان می­دهد که 60.5 درصد از زنان متأهل واقع در سن باروری در سراسر جهان، هم­اکنون برخی از شکل­های ضد بارداری را به‌کار می­برند. استفاده از این روش‌ها در شمال اروپا در بالاترین میزان (78.9 درصد) و در غرب آفریقا در کمترین حد خود (13.4 درصد) است.

مسئله پیشگیری از بارداری همچنان به‌عنوان یک مسئله مهم در سراسر جهان مطرح است. همچنانکه اطلاعات سازمان ملل نشان می­دهد، نابرابری جهانی در استفاده، دسترسی، توان تهیه و دردسترس‌بودن پیشگیری از بارداری وجود دارد. کنترل زادوولد و تنظیم خانواده ممکن است از طریق کنترل رشد جمعیت و کمک به زنان در جهان درحال‌توسعه برای عاملیت جنسی بیشتر با توسعه جهانی ارتباط داشته باشد؛ با این حال گاهی اوقات پیشگیری از بارداری با هنجارهای سنتی در باب روابط جنسی و بچه­دار‌شدن در تعارض است.

در آمریکا، موافقت رسمی سازمان غذا و داروی ایالات متحده[16] برای فروش وسایل ضدبارداری در شرایط اضطراری بدون مراجعه به پزشک بحث­برانگیز شد- قرصی که بعد از مقاربت جنسی محافظت‌نشده خورده می­شود- زیرا برخی چهره‌های مذهبی آن‌ را نوعی روش­ سقط جنین تلقی می­کردند. حتی کسانی که دارای دیدگاهی محافظه­کارانه­تر هستند، همه روش‌های ضدبارداری را غیراخلاقی می­دانند و هدف آنها این است که آنها را بار دیگر در ایالات متحده محدود کنند.

  همچنین نگاه کنید به: سقط جنین؛ نرخ زادوولد؛ به­نژادشناسی؛ رشد جمعیت.

منابع برای مطالعه بیشتر:

Feyisetan, Bamikale and John B. Casterline. 2000. “Fertility Preferences and Contraceptive Change in Developing Countries.” International Family Planning Perspectives 26(3):100–109

Gordon, Linda. 1990. Woman’s Body, Woman’s Right: Birth Control in America. New York: Penguin

McCann, Carole R. 1994. Birth Control Politics in the United States, 1916–1945. Ithaca, NY: Cornell University Press

[1]. Contraception

[2]. Lauren Jade Martin

[3]. Comstock Law

[4]. obscene

[5]. Margaret Sanger

[6]. found Planned Parenthood,

[7]. Woman Rebel

[8]. birth control

[9]. Eugenicists

  [10]. sterilization

[11]. undesirable

[12]. Griswold v. Connecticut

[13]. Roe v. Wade

[14]. the pill

[15]. U.S. Centers for Disease Control and Prevention

[16]. U.S. Food and Drug Administration