در سال 1976، «مرکز ملی آمار سلامت (ان‌سی‌اچ‌اس[2]») گزارش داد از هر 1000 نوجوان 15 تا 19 ساله ۱۰۱٫۴ نفرشان باردارند. این نرخ در سال 1990 به اوج خود رسید؛ یعنی از هر 1000 نوجوان ۱۱۶٫۸ نفرشان باردار بودند. این یعنی در سال 1990، ۱۱٫۷ درصد نوجوانان ایالات متحدهٔ امریکا باردار بودند، حال‌آنکه در سال 2002 این رقم ۷٫۶ درصد بود. در مجموع هرساله، نزدیک 750٬000 نوجوان باردار می‌شوند و تقریباً چهارپنجم این بارداری‌ها ناخواسته است. از هر 10 مورد از این بارداری‌ها بین 5 تا 6 موردشان به زایمان می‌انجامد و 3 مورد از 10 مورد به سقط جنین.

  به‌لحاظ تاریخی، نرخ بارداری در میان نوجوانان متعلق به اقلیت‌های نژادی و قومی از نوجوانان سپیدپوست بالاتر بوده است؛ برای مثال، در سال 1990، نرخ بارداری برای نوجوانان سپیدپوست غیراسپانیایی ۸۶٫۸ در هر 1000 نوجوان بوده است. در مقابل، این نرخ برای سیاه‌پوستان غیراسپانیولی دو و نیم برابر (۲۳۲٫۷) سپیدپوستان غیراسپانیایی و نزدیک دوبرابر (۱۶۷٫۴) اسپانیایی‌ها بوده است. از سال 1990، این نرخ‌ها در همهٔ گروه‌ها افول کرده است؛ بااین‌حال، نرخ بارداری برای سیاه‌پوستان غیراسپانیایی همچنان بیش از ۲٫۵ برابر سپیدپوستان (۱۳۸٫۹ در برابر 49) است؛ و به همین قیاس نرخ بارداری برای اسپانیایی‌ها کاهش چندانی نداشته است و همچنان بالاست (۱۳۵٫۲). 

به‌لحاظ تاریخی، نرخ بارداری نوجوانان [1] در ایالات متحده از سایر کشورهای پیشرفته بالاتر بوده است؛ برای مثال، پژوهش‌های «مؤسسهٔ آلن گودماکر»[3] نشان می‌دهد در اواسط دههٔ 1990 در دانمارک، فنلاند، و سوئد نرخ بارداری نوجوانان 20 تا 25 نفر در هر 1000 نفر بود. همچنین در کانادا و انگلستان و ولز، نرخ بارداری نوجوانان 45 نفر در هر 1000 نفر بود. به‌نظر می‌رسد یکی از دلایل نرخ بالاتر بارداری نوجوانان در ایالات متحده استفادهٔ کمتر از وسایل پیشگیری از بارداری در میان نوجوانان امریکایی است که خود معلول هنجارهای فرهنگی و اعمال محدودیت‌های بیشتر برای دسترسی به این وسایل است.

  نرخ زاد ولد نوجوانان از الگویی شبیه به نرخ بارداری پیروی می‌کند. پس از افت 34 درصدی بین سال‌های 1991 و 2005، در سال 2006 نرخ زاد ولد برای این گروه سنی 3 درصد افزایش یافت. این جریان‌ها بسته به نژاد تا حدودی متفاوت بوده است: 5 درصد برای نوجوانان سیاه‌پوست غیراسپانیایی، 2 درصد برای نوجوانان اسپانیایی، 3 درصد برای نوجوانان سپیدپوست غیراسپانیایی، 4 درصد برای نوجوانان بومی امریکا، و صفر درصد برای نوجوانان آسیایی. تفاوت‌های نژادی/قومی در احتمال فرزندآوری پیش از 20 سالگی نیز مهم است؛ در سال 2006، 22 درصد نوجوانان سپیدپوست غیراسپانیایی زیر 20 سالگی نخستین فرزندشان را به دنیا آوردند، حال‌آنکه این رقم برای نوجوانان سیاه‌پوست غیراسپانیایی 50 درصد و و برای اسپانیایی‌ها 65 درصد بود.

حتی هنگامی‌که نرخ زاد ولد نوجوانان کاهش یافت، نسبت کل زاد ولدهای نوجوانان مجرد به‌طور معناداری افزایش یافت؛ برای مثال، طبق آمار ان‌سی‌اچ‌اس، در سال 1960، درصد زاد ولدهای نوجوانان مجرد ۱۴٫۸ بود؛ این رقم در سال 1976 به ۴۰٫۳ درصد و در سال 2006 به ۸۴٫۴ درصد رسید. این جریان معلول کاهش احتمال ازدواج زنان جوان در سنین نوجوانی (چه در رابطه با بارداری چه غیر آن) و افت نرخ زاد ولد برای نوجوانان متأهل بوده است. همچنین، اگرچه بخش بزرگی از زاد ولدهای نوجوانان خارج از چهارچوب ازدواج رخ داده است، بیشتر زاد ولدهای زنان مجرد کار نوجوانان نیست. در سال 2000، 72 درصد زاد ولدهای خارج از چهارچوب ازدواج برای زنان 20 سال به بالا رخ داد.

سرانجام اینکه پژوهش‌های مؤسسهٔ آلن گوتماکر نشان می‌دهد نرخ زاد ولدهای نوجوانان امریکا مانند نرخ بارداری‌شان از نرخ زاد ولد سایر کشورهای توسعه‌یافته بالاتر است. در اواسط دههٔ 1990، در ژاپن، سوئد، سوئیس، نرخ بارداری نوجوانان کمتر از 10 نفر در هر 1000 نوجوان بود، حال‌آنکه این رقم برای کانادا ۲۴٫۲ نفر و برای انگلستان و ولز ۲۸٫۵ نفر بوده است. در مقابل، این نرخ برای ایالات متحدهٔ امریکا ۵۴٫۴ نفر بود.

پیامدهای مادری نوجوانان

تا چه‌اندازه باید نگران نرخ کم‌وبیش بالای فرزندآوری نوجوانان در ایالات متحده باشیم؟ پژوهش‌های نخستین دربارهٔ پیامدهای فرزندآوری نوجوانان حاکی از آن بود که نوجوانان فرزندآور در قیاس با زنانی که فرزندآوری را به تأخیر انداخته‌اند کمتر محتمل است که از دبیرستان فارغ‌التحصیل شوند و ازدواج کنند و محتمل‌تر است که در بزرگسالی درآمد پایینی داشته باشند. هرچند این مطالعات این واقعیت را به‌طور کامل تبیین نمی‌کند که احتمال محرومیت در زنان جوانی که زودهنگام فرزند می‌آورند نسبت به زنانی که این‌گونه نیستند، بیشتر است. در نتیجه معلوم نیست آیا برآمدهای ضعیف مادران نوجوان در دوران بزرگسالی از محرومیت‌های پیشینشان مایه گرفته است یا از خود فرزندآوری.

پژوهش‌های اخیر نشان داده است وقتی پیشینهٔ محرومیت مادران نوجوان کامل‌تر بررسی می‌شود، تأثیرات منفی فرزندآوری زودهنگام به‌طرز چشمگیری کم‌رنگ‌تر می‌شود یا در برخی از میان می‌رود. از این‌رو، به‌نظر می‌رسد برآمدهای ضعیف در بزرگسالی بیشتر نتیجهٔ محرومیت‌های اقتصادی و اجتماعی مادران نوجوان بوده است تا فرزندآوری زودهنگام. به دیگر سخن، پژوهش‌های جدید دلالت بر آن دارد که به‌تأخیر‌انداختن فرزندآوری در میان زنان جوان به افزایش دستاوردهای تحصیلی یا درآمد بیشتر در بزرگسالی یا احتمال بالاتر ازدواج نمی‌انجامد. بااین‌حال، پژوهشگران به‌طور کامل بررسی نکردند که آیا سطح درآمد خانواده تأثیرات بلندمدت زاد ولد نوجوانان را تعدیل می‌کند یا خیر؟

  و اما چه برسر فرزندان مادران نوجوان می‌آید؟ برخی گمان می‌کنند ممکن است مادران نوجوان در قیاس با مادران بزرگسال فاقد مهارت‌های مادری باشند و محیط خانوادگی به‌قدر کافی مساعدی را برای فرزندانشان فراهم نکنند و نتیجهٔ این امر مهارت‌های شناختی پایین‌تر و مشکلات رفتاری بیشتر فرزندان این مادران نسبت به فرزندان مادران دیگر باشد. در واقع، پژوهش‌های نخست نشان می‌داد به‌طور میانگین فرزندان مادران نوجوان با توجه به سنجهٔ رشد شناختی و اجتماعی-عاطفی نمرهٔ پایین‌تری می‌گیرند و در قیاس با کودکان مادران بزرگسال محتمل‌تر است که دستاورد تحصیلی ضعیفی داشته باشند. باوجوداین، پژوهش‌های اخیر که متغیر محرومیت‌های سابق مادران نوجوان را بهتر کنترل کرد، نشان داد عوامل مربوط به پیشینه

[نوری،1]

نمرات‌شناختی پایین‌تر و مهارت‌های اجتماعی-عاطفی کمتر فرزندان مادران نوجوان را دست‌کم در سنین کودکی و سال‌های نخست نوجوانی‌شان تبیین می‌کنند. دربارهٔ برآمدهای فرزندان مادران نوجوان در سنین بالاتر مطالعات کمتری صورت گرفته است. اگرچه برخی پژوهش‌ها نشان می‌دهد احتمال اینکه فرزندان مادران نوجوان از دبیرستان فارغ‌التحصیل نشوند یا به زندان بیفتند بیشتر است، هنوز معلوم نیست اگر پیشینهٔ مادران نوجوان به‌طور کامل بررسی شود این تفاوت‌ها همچنان باقی می‌ماند یا خیر.

از مجموع شواهد پژوهشی چنین برمی‌آید که فرزندآوری نوجوانان چنان‌که روزی تصور می‌شد، پیامدهای آسیب‌رسان چشمگیری برای مادران و فرزندانشان ندارد. افزون‌براین، نرخ بارداری و زاد ولد نوجوانان در سه دههٔ گذشته به‌شکل معناداری کاهش یافته است. به‌رغم این موضوع، بسیاری همچنان به مادری نوجوانان به‌مثابهٔ مشکل اجتماعی مهمی می‌نگرند. ۴۰ سال پیش، نقطهٔ آغاز نگرانی‌ها دربارهٔ بارداری نوجوانان اتفاق نظری بود که دغدغه‌اش افزایش نسبت کودکانی بود که خارج از چهارچوب ازدواج به‌دنیا می‌آیند؛ به‌ویژه در میان افریقایی‌امریکایی‌های فقیر. از آن زمان به این‌سو، نرخ فرزندآوری خارج از چهارچوب ازدواج برای همهٔ گروه‌ها افزایش یافته است و احتمال دارد مخالفت دینی و اخلاقی با فرزندآوری خارج از چهارچوب ازدواج ‐ و نیز باورهای متصلب دربارهٔ تقدم خانوادهٔ دوسرپرست برای بهروزی کودکان ‐ همچنان ادامه داشته باشد و نگرانی عمومی دربارهٔ فرزندآوری نوجوانان (که اکنون در سطح گسترده‌ای خارج از چهارچوب ازدواج رخ می‌دهد) و تلاش برای کاهش فرزندآوری را تشدید کند. افزون‌براین، چنان‌که برخی جامعه‌شناسان استدلال می‌کنند، نگرش بزرگسالان امریکایی در خصوص فعالیت جنسی نوجوانان و فعالیت جنسی پیش از ازدواج و استفاده از وسایل پیشگیری از بارداری دل‌مشغولی مداوم امریکایی‌ها به بارداری و فرزندداری نوجوانی را تبیین می‌کند.

 و نیز ببینید: نرخ زاد ولد؛ خانواده؛ مادران مجرد؛ اعانهٔ موقت به خانواده‌های نیازمند.

بیشتر بخوانید

Abma, Joyce C.; G. M. Martinez; William D. Mosher; and B. S. Dawson (2004). “Teenagers in the United States: Sexual Activity, Contraceptive Use, and Childbearing, 2002”, Vital Health Statistics 23(24), Retrieved January 12, 2008 (http://www.cdc.gov/nchs/data/series/sr_23/sr23_024.pdf)

Darroch, Jacqueline E.; Susheela Singh; and Jennifer J. Frost (2001). “Differences in Teenage Pregnancy Rates among Five Developed Countries: The Roles of Sexual Activity and Contraceptive Us”, Family Planning Perspectives 33(6): 244-281

Fursternberg, Frank E., Jr. (2003). “Teenage Childbearing as a Public Issue and Private Concern”, Annual Review of Sociology 29: 23-39

Hamilton, Brady E.; Joyce A. Martin; and Stephanie J. Ventura (2007). “Births: Preliminary Data for 2006”, National Vital Statistics Reports, Retrieved January 5, 2008 (http://www.cdc.gov/nchs/data/nvsr/nvsr56/nvsr56_07.pdf)

Hotz, V. Joseph; Seth G. Sanders; and Susan W. McElroy (2005). “Teenage Childbearing and Its Life Cycle Consequences: Exploiting a Natural Experiment”, Journal of Human Resources 40(3): 683-715

Turley, Ruth N. Lopez (2003). “Are Children of Young Mothers Disadvantaged Because of Their Mother’s Age or Family Background?” Child Development 74(2): 465-474

Ventura, Stephanie; Joyce C. Abma; William D. Mosher; and Stanley K. Henshaw (2006). “Recent Trends in Teenage Pregnancy in the United States, 1990-2002”, Health E-stats. Hyattsville, MD: National Center for for Health Statistics, Retrieved January 12, 2008 (http://www.cdc.gov/nchs/data/nsfg/C6byDate4web_Dec06.pdf)

[1] Teenage Pregnancy and Parenting

 [2] National Center for Health Statistics (NCHS)

[3] Alan Guttmacher Institute