بنا به گزارش مرکز حقوقی فقر جنوب، در ایالات متحده، بیش از 800 گروه نفرت‌پراکن در حال فعالیت‌اند. این پروژه اطلاعاتی، تخمین می‌زند که شمار گروه‌های نفرت‌پراکن از سال 2000 به این سو، نزدیک به یک‌سوم افزایش داشته است. البته بیشتر این گروه‌ها کوچک و کمتر از 20 عضو دارند.

 حضور روبه‌رشد گروه‌های نفرت‌پراکن[1]، از محدودۀ ایالات متحده فراتر می‌رود. برای مثال، در آلمان، «ادارة صیانت از قانون اساسی فدرال»[2]، در سال 1991، گزارش داده است که حدود 4400 گروه نونازی[3] در آلمان وجود دارند که بیشترشان سر تراشیده‌اند. اگر همۀ گروه‌های نازی و افراط‌گرای جناح راستی دیگر در این کشور را باهم جمع کنیم، این رقم به نزدیک 40000 مورد می‌رسد. گزارش سال 2005 دولت آلمان، نشان می‌دهد که شمار افراط‌گرایان جناح راست در دو دهۀ گذشته، ثابت باقی‌مانده است.

  چنان‌که الگوهای رأی‌گیری نشان می‌دهد، صدها هزار نفر از مردم کشورهای مختلف جهان با بسیاری از اصول -اگر نگوییم همۀ اصول- برتری نژاد سپید[4] موافق‌اند، حتی اگر هرگز به گروه نفرت‌پراکنی ملحق نشوند. بااین‌حال، گروه‌های مدافع برتری نژاد سفید، در قیاس با کسانی که مرتکب جنایات نفرت‌انگیخته می‌شوند، عنصری فرعی به‌حساب می‌آیند. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که تنها شمار اندکی از جرایم نفرت‌انگیختۀ گزارش‌شده را اعضای گروه‌های نفرت‌پراکن سازمان‌یافته مرتکب می‌شوند. به‌لحاظ آماری، مجموع اعضای گروه‌های نفرت‌پراکن سازمان‌یافته، بخش بسیار کوچکی از جمعیت نفرت‌پراکنی را -که بیشترشان صلیب آتش نمی‌زنند یا صلیب شکسته گردن نمی‌اندازند- تشکیل می‌دهد. با این همه، نفوذ گروه‌های مدافع برتری نژاد سفید، ازجمله «پاسی کامیتاتس»[5]، جنبش ناسیونال سوسیالیست، «ملل آریایی»[6] و کو کلاکس کلان ممکن است چشمگیرتر از نفوذی باشد که از کمیت این گروه‌ها انتظار می‌رود. دسته‌ای کوچک از افراط‌گرایان ازخودگذشته، می‌توانند شمار زیادی از میانه‌روهای بی‌تفاوت را به دردسر بیندازد. امروزه، این گروه‌ها به منظور ابلاغ و ترویج فلسفۀ نفرت و اثرگذاری بر جوانان، به نحوی فزاینده از اینترنت بهره می‌گیرند. مرکز حقوقی فقر جنوب، تخمین می‌زند که در حال حاضر، بیش از 2000 پایگاه اینترنتی در این زمینه فعال‌اند.

  گروه‌های جدیدتر نفرت‌پراکنی سازمان‌یافته، همیشه با آن لباس‌های متحدالشکل و مناسک عجیب‌شان، به ذهن متبادر نمی‌شوند. پیروان این گروه‌های مدافع برتری نژاد سفید، مانند گروه مقاومت آریایی‌هایی سپیدپوست به رهبری جان و تام متزگر، شمدها و صلیب‌های آتشین‌شان را کنار گذاشته‌اند و به‌جای آن تن‌پوشی سنتی‌تر به تن کرده‌اند. آن‌ها اغلب جنبش‌های کو کلاکس کلان و جنبش نازی را به نفع «میهن‌پرستی امریکایی» که در میان طبقۀ کارگر امریکا کاراتر است، رد می‌کنند. در فرانسه، یکی از شعارهای سازمان‌دهنده و اصلی حزب جناح راستی ژان ماری لوپن[7]، ایده‌ای کاملاً محترمانه بود: «دو میلیون خارجی، دو میلیون فرانسوی بیکار».

 افزون‌براین، سازمان‌های مدافع برتری نژاد سفید در حال حاضر، اغلب نفرت خود را در هاله و جزم مسیحیت پنهان می‌کنند. پیروان شاخۀ دینی جنبش نفرت‌پراکن، یعنی «کلیسای هویت»[8]، به‌نظر خود تنها «کار خدا را انجام می‌دهند»[9]. در اعمال یکشنبه، آن‌ها موعظه می‌کنند که سپیدپوستان آنگلوساکسون همان بنی‌اسرائیلیان راستینی که در عهد عتیق توصیف شده‌ و برگزیدگان خداوند هستند، حال آنکه یهودیان درواقع فرزندان شیطان‌اند. آن‌ها معتقدند که عیسی یهودی نبود، بلکه نیای سپیدپوستان شمال اروپاست. به‌نظر آنان، سیاه‌پوستان از «پیشاآدمیان»[10] هستند، گونه‌ای پست‌تر از سپیدپوستان. درواقع، آن‌ها مدعی‌اند که سیاهان و دیگر گروه‌های رنگین‌پوست، در همان سطحِ معنوی هستند که حیوانات و بنابراین هیچ روحی ندارند.

  در سال‌های اخیر، گروه‌های مدافع برتری نژاد سپید، مانند اتحاد ملی و «جنبش خلاقیت»[11]، دچار بحران رهبری شده‌اند. متیو هیل[12]، که رهبر جنبش خلاقیت (که پیش‌تر به «کلیسای جهانی خالق»[13] نام‌بردار بود)، محکومیت حبس طولانی‌مدتش به‌خاطر شرکت در توطئه قتل یکی از قضات فدرال را می‌گذراند. رهبر چندده‌سالۀ حزب اتحاد ملی، ویلیام پیرس[14]، درگذشت و خلاء رهبری در این سازمان، هنوز به نحوی ثمربخش پر نشده است. روی‌گردانی اعضای این دو گروه از گروه‌هایشان، در افزایش محبوبیت سازمانی نونازی، معروف به «جنبش ناسیونال سوسیالیست» و رواج دوبارۀ عضویت در گروه‌های نژادپرستانه در سراسر ایالات متحده نقش داشت.

 و نیز ببینید: جرایم نفرت‌انگیخته؛ گفتار نفرت‌پراکن؛ برتری نژاد سفید

بیشتر بخوانید

Levin, Jack and Jack McDevitt. 1993. Hate Crimes: The Rising Tide of Bigotry and Bloodshed. New York: Plenum

Office for the Protection of the Constitution. 2000. “Annual Report of the Office for Protection of the Constitution 2000.” Berlin: Federal Ministry of the Interior. Retrieved December 18, 2007 (http://www.verfassungsschutz.de/ download/SHOW/vsbericht_2000_engl.pdf)

Potok, Mark. 2003. “Against the Wall.” SPLC Intelligence Report (Fall):12

———. 2006. “The Year in Hate, 2005.” SPLC Intelligence Report (Spring):1

[1] hate groups

[2] Federal Office for the Protection of the Constitution

[3] neo-Nazis

[4] white supremacy

 [5] Posse Comitatus

[6] Aryan Nations

 [7] Jean-Marie Le Pen

[8] Identity Church

[9] doing the work of God

[10] pre-Adamic

[11] Creativity Movement

 [12] Matthew Hale

[13] World Church of the Creator

[14] William Pierce