کوکائین [1]هایدروکلراید (پودری سپید) و کرک (نوع جامد کوکائین هایدروکلراید) از برگ کوکا که اغلب در ارتفاعات امریکای جنوبی می‌روید، گرفته می‌شوند. کوکائین و کرک، جزء محرک‌های فهرست دوم «قانون مخدرهای کنترل‌شده»[2] است که سرخوشی شدید، اما کوتاه‌مدت می‌آورد و سطح انرژی را بالا می‌برد. مادۀ اصلی موجود در برگ‌های کوکا، آلکالوید کوکائین[3] است که از سال 1844، شکل خالص آن عرضه شد.   

کوکائین و کرک وابستگی، اعتیاد و مشکلات جسمی و روانی بسیاری به‌بار می‌آورد. آن‌ها ضربان قلب را بالا می‌برند و ممکن است به ایست قلبی بیانجامند. افزون بر این، هم کوکائین و هم کرک اضطراب، پارانویا، ناآرامی و زودرنجی به‌بار می‌آورند. این دو ماده، به‌دلیل الگوهای مصرف وسواس‌گونه‌ای که پدید می‌آورند، احتمال بیماری‌های آمیزشی مسری، اچ.آی.وی و خشونت‌ورزی و قربانی‌شدن را در میان مصرف‌کنندگان افزایش می‌دهند.

پیشینه

در اواخر سدۀ نوزده و اوایل سدۀ بیستم، ایالات‌ متحده نخستین‌بار شاهد رواج کوکائین بود. سربازان آن‌را مصرف می‌کردند تا جنگ را بهتر تاب بیاورند. کوکائین در آغاز، به‌شکل بسته‌بندی‌شده و در قالب دارویی مجوزدار عرضه می‌شد و از آن برای درمان بیماری‌های سینوس یا برای عمل جراحی چشم، بینی و گلو استفاده می‌کردند. همچنین آن‌را به بردگان می‌دادند تا ساعات کارشان را طولانی‌تر کنند و نیز از آن برای درمان اعتیاد به مورفین بهره می‌بردند. پس از مدتی، اعتیاد همه‌جا را برداشت و درنتیجه در سال 1914، کوکائین مطابق قانون هریسون، غیرقانونی شد.

کوکائین، بار دیگر در دهۀ 1970، به‌عنوان مخدری تفننی در میان طبقه فرادست، افراد مشهور و طرفداران دیسکو سربرآورد. این ظهور دوباره، در اندک زمانی مشکلات مهمی مانند از دست‌دادن شغل، حساب پس‌انداز و اعتماد خانواده و نیز افزایش خطرات سلامت، مانند بیش‌گساری و ایست قلبی را به‌بار آورد.

در اوایل دهۀ 1980، کرک کوکائین در مناطق فقیرنشین و در میان طبقۀ فرودست نیز سربرآورد. این مخدر در قطعات کوچکی که قلوه‌سنگ نامیده می‌شد (هرکدام 5 دلار قیمت داشتند)، عرضه و آن‌را با پیپ کوچکی می‌کشیدند. مصرف‌کنندگان، ساعت‌ها یا روزها با این ماده خوش می‌گذراندند و صدها دلار را برای خرید آن دود می‌کردند و برای تأمین مالی این عادت‌شان، به اعمال مجرمانه روی می‌آوردند.

جرم و کنترل اجتماعی

رشد انفجاری این دو شکل کوکائین و مشکلاتی که با خود آوردند، عموم مردم و مقامات دولتی را گیج و مبهوت کرد. در مناطق پایین‌شهر، شبکه‌ای پیچیده از مجرمان برای کنترل فروش کرک سربرآوردند. دست‌یازی آن‌ها به خشونت برای حفاظت از منافع‌شان، نرخ قتل و پرخاشگری را به‌ناگاه بالا برد. مصرف‌کنندگان برای تأمین مالی عادت‌شان، دست به هر نوع دزدی یا تن‌فروشی می‌زدند.

  حکومت فدرال در واکنش به این رخدادها، قوانین گوناگونی وضع کرد. «قانون کنترل فراگیر جرم»[4]، مصوب سال 1984 و قانون مقابله با سوءمصرف مواد مخدر برای اقدامات معطوف به کاهش فروش و عرضۀ مواد مخدر، بودجه را افزایش داد و برای فروش و نگهداری کوکائین، مجازات‌های اجباری حداقل­مندی را مقرر کرد. قانون مقابله با سوءمصرف مواد مخدر مصوب 1988، مجازات‌های اجباری حداقل‌مند مصرف‌کنندگان و فروشندگان مواد مخدر را گسترش داد و برای تعیین مجازات، میان کرک و پودر کوکائین، نسبت نابرابر 100 به 1 را برقرار کرد. این قوانین، زندان‌ها را از مصرف‌کنندگان خرده‌پای کوکائین پرکرد، بی‌آنکه کار چندانی برای حل مشکل جرایم مرتبط با کوکائین انجام دهند. در دسامبر 2007، دیوان عالی حکم داد که قضات فدرال می‌توانند برای پرونده‌های کرک‌کوکائین، مجازات‌های خفیف‌تری تعیین کنند و درنتیجۀ این اذن، مجازات این پرونده‌ها به مجازات پرونده‌های پودر کوکائین نزدیک‌تر شد. این رأی که نابرابری این دو جرم از حیث مدت محکومیت حبس را کاهش داد، دلالتی نژادی نیز داشت، چراکه بیشتر خلافکاران مرتبط با کرک، سیاه‌پوست بودند.

    رواج مصرف کوکائین و کرک

در ایالات‌ متحده مصرف پودر کوکائین همچنان متداول است، گرچه نه به اندازه‌ای که در دهۀ 1970 رواج داشت. هرچند دانشوران از کاهش مصرف کرک خبر می‌دهند، دربارۀ بالارفتن مصرف آن در آینده نیز هشدار می‌دهند؛ چراکه این مخدر، همچنان در مناطق فقیرنشین مصرف می‌شود.

در سال 2005، نزدیک 7/33 میلیون امریکایی اذعان کردند که در زندگی‌شان، دست‌کم یک‌بار کوکائین یا کرک مصرف کرده‌اند. این تعداد، یک‌سوم تعداد کسانی بود که دست‌کم یک‌بار ماری‌جوانا مصرف کرده‌اند (5/97 میلیون) و 3 برابر 5/11 میلیون نفری بود که دست‌کم یک‌بار مخدرهای باشگاهی (اکستازی، کتامین، جی.اچ.بی یا روهیپنول) را تجربه کرده بودند. بااین‌حال، کوکائین و کرک، به‌دلیل نحوۀ مصرف‌شدن‌شان بیش از سایر مخدرها، افراد را روانۀ اتاق اورژانس می‌کنند.

و نیز ببینید: اعتیاد؛ قانون مقابله با سوءمصرف مواد مخدر؛ داروهای باشگاهی؛ سوءمصرف مواد مخدر؛ ماری‌جوانا

بیشتر بخوانید

 - Bureau of Justice Statistics. 2006. “Drug Use and Dependence, State and Federal Prisoners, 2004.” Retrieved December 14, 2007. (http://www.ojp.usdoj.gov/bjs/abstract/dudsfp04.htm).- National Institute on Drug Abuse. 2005. “NIDA InfoFacts: Crack and Cocaine.” Retrieved December 14, 2007. (http://www.drugabuse.gov/Infofacts/cocaine.html)

[1] Cocaine and Crack

[2] Controlled Substances Act

[3] alkaloid cocaine

[4] Comprehensive Crime Control Act of 1984