ضد بارداری
ضد بارداری [1]به روشها و دستگاههای متعدد مورد استفاده بهمنظور جلوگیری از بارداری و حاملگی اشاره دارد. به مدت هزاران سال، مردان و زنان بر روشهای عامیانه و پزشکی همانند کاندوم، گیاهان دارویی، شیاف واژن، شستن واژن و آیینهای جادویی و معجونها- همراه با سقط جنین و نوزادکشی- بهمثابه روشهایی برای کنترل تولد فرزندان تکیه میکردند. شیوههای ضدبارداری امروزی شامل هورمونهای پزشکی تجویزشده برای زنان، کاندوم، دیافراگم و سایر پیشگیریکنندههای دیگر؛ شیوههای رفتاری، شامل روش دستکشیدن و ریتمی، و عقیمسازی غیرقابل برگشت مرد و زن است. اگرچه تعدادی از روشهای ضدبارداری با سطوح مختلفِ قابلیت اطمینان و اثربخشی وجود دارد، استفاده از آنها به علت دسترسی و دسترسپذیری و نیز محدودیتهای فرهنگی و قانونی محدود شده است.
از آنجاکه پیشگیری از بارداری مقاربت را از تولیدمثل جدا میکند، برخی مسائل قانونی و اخلاقی را پیش میکشد. کلیسای کاتولیک و نهادهای مذهبی دیگر مدتی طولانی است که از منظر اخلاقی پیشگیری از بارداری را بهمنزله گناهی بزرگ محکوم کردهاند. بااینحال، ممنوعیت قانونی در ایالات متحده علیه پیشگیری از بارداری و تبلیغات و فروش مواد جلوگیری تا سال 1873 و با قانون کامستاک[3] مطرح نشد. این قانون، توزیع مواد «قبیح[4]» از طریق پست را غیر قانونی اعلام کرد، بنابراین بهطور مؤثری برای آمریکاییها استفاده از وسائل پیشگیری را ممنوع ساخت.
در سال 1914، مارگارت سنجر[5]، بنیانگذار سازمان تنظیم خانواده[6]، زمانی که در مجله سوسیالیستی خود به نام شورش زنان[7]، از زنان خواست تا حاملگی خود را محدود سازند، به نقض قانون کامستاک متهم شد. وی بهمنظور تأکید بر عاملیت زنان در تصمیم به تولیدمثل، اصطلاح کنترل زادوولد[8] را باب کرد. سنجر، همراه با دیگر حامیان کنترل زادوولد، در نشریات، پیشگیری از بارداری را تبلیغ میکرد، مواد پیشگیری از بارداری را در کلنیکهای کنترل زادوولد توزیع میکرد، برای قانونیکردن آنها لابی میکرد، و بهدنبال استقرار پزشکان برای توسعه روشهای مؤثرتر بود. جنبش کنترل زادوولد، پیشگیری از بارداری را بهمنزله «حق» زنان برای تصمیمگیری میدانست؛ تصمیمگیری در اینباره که، چه تعداد از کودکان آنها کی، و چگونه بدون مداخله دولت و نهادهای مذهبی متولد شوند (حقی که در جنبش حق سقط جنین تکرار شده است).
به نژادشناسان[9] نیز در نیمه نخست قرن بیستم حامی پیشگیری از بارداری بودند. پیشگیری از بارداری شامل عقیمسازی[10] دائمی، منادی راهحلی برای مسائل اجتماعی از قبیل فقر، جنون و جنایت بود؛ زیرا اطمینان میداد که بیبضاعتی، بیماری روانی و جمعیت «نامطلوب[11]» تکثیر نمیشود. بنابراین، جنبهای از تاریخ پیشگیری از بارداری در ایالات متحده و سراسر جهان، پیوند آن با برنامههای بهنژادشناسی است. علاوه بر این، همانگونه که اصطلاح کنترل زادوولد بر حق انتخاب در پیشگیری از بارداری فردی تأکید دارد، کنترل جمعیت بر پیشگیری از بارداری بهعنوان یک مسئله سیاسی برای کل جمعیت تأکید میکند.
اگرچه قانون کامستاک در بسیاری از ایالتها از اوایل تا اواسط قرن بیستم لغو شده بود، تا سال 1965 طول کشید تا در جریان پرونده مطروحه کریزولد علیه کانکتیکات[12] در دیوان عالی، استفاده از قرصهای ضدبارداری در سراسر ایالات متحده قانونی شود. تصمیم دادگاه این بود که، زوجین دارای حق نسبت به حریم خصوصی خود هستند و اینکه پیشگیری از بارداری تصمیمی بود که باید به خود زوجین واگذار میشد، نه به دولت. هشت سال پس از صدور رأی در پرونده گریزولد، در جریان پرونده راو علیه وید[13]، سقط جنین در ایالات متحده قانونی شد.
در کنار لغو قانون کامستاک، یک تحول مهم دیگر در پیشگیری از بارداری، طی دهه 1960، اختراع و استفاده گسترده از یک ماده پیشگیری از بارداری هورمونی خوراکی موسوم به «قرص[14]» بود. درواقع، تقاضا برای قرص پایانی بود بر تصمیم گریزولد وی. کانکتیکات. این قرص جدایی بین مقاربت و تولید مثل را هرچه بیشتر تحکیم کرد، زیرا بهشدت مؤثر افتاد (بین 90 تا 99 درصد) و زمانبندی آن از عمل جنسی جداست.
در دهههای 1990 و 2000، پیشرفتهای علمیِ راهحلهای پیشگیری از بارداری طولانیمدت، توسعه یافته و به بازار عرضه شدند. بهجای خوردن قرص بهصورت هرروزه، [کپسول] هورمون میتواند زیر پوست بازوی زن کاشته شود، درست در درون جریان خونش تزریق شود، یا همچون چسب به بدنش متصل شود. اگرچه این روشها بسیار مؤثر هستند، در همهجا از یک هفته تا سه سال ماندگارند و نسبت به قرص کمتر در معرض استفاده غلط افراد قرار دارند، منتقدان درباره سویه دیگر اثرات آن ابراز نگرانی کردهاند. بعضی منتقدان تأکید میکنند که پیشگیریهای بلندمدت از بارداری این پتانسیل را دارد که بهعنوان اقداماتی اجباری یا بهنژادشناختی علیه جمعیتهای بهحاشیهراندهشده، از قبیل زنان فقیر رنگینپوست مورد استفاده قرار گیرد. بهعلاوه، منتقدان میگویند که دانشمندان باید توسعه روشهای ضدبارداری مردانه را در اولویت قرار داده، بار مسئولیت زنان در استفاده از روشهای ضدبارداری را کاهش دهند.
بنابراین، امروزه تا حد زیادی طیف وسیعی از شیوههای ضدبارداری برای زنان وجود دارد. طبق گزارشی که در سال 2004 توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ایالات متحده (سی.دی.سی)[15] منتشر شد، 98 درصد از زنان بین سنین 15 تا 44 سال که هرگز عمل مقاربت جنسی با یک شریک مرد نداشتهاند، حداقل از یکی از روشها یا وسایل ضدبارداری استفاده کردهاند و 62 درصد از آنها هماکنون از شیوههای ضدبارداری استفاده میکنند. با این حال، استفاده از روشهای ضدبارداری، بر مبنای وضعیت اقتصادی-اجتماعی، قومیت، سن، دین، آموزش و بسیاری از عوامل دیگر متفاوت است.
تفاوت در استفاده از روشهای ضدبارداری در سطح جهانی نیز تأیید شده است. گزارش جهانی ضدبارداری سازمان ملل در سال 2005 نشان میدهد که 60.5 درصد از زنان متأهل واقع در سن باروری در سراسر جهان، هماکنون برخی از شکلهای ضد بارداری را بهکار میبرند. استفاده از این روشها در شمال اروپا در بالاترین میزان (78.9 درصد) و در غرب آفریقا در کمترین حد خود (13.4 درصد) است.
مسئله پیشگیری از بارداری همچنان بهعنوان یک مسئله مهم در سراسر جهان مطرح است. همچنانکه اطلاعات سازمان ملل نشان میدهد، نابرابری جهانی در استفاده، دسترسی، توان تهیه و دردسترسبودن پیشگیری از بارداری وجود دارد. کنترل زادوولد و تنظیم خانواده ممکن است از طریق کنترل رشد جمعیت و کمک به زنان در جهان درحالتوسعه برای عاملیت جنسی بیشتر با توسعه جهانی ارتباط داشته باشد؛ با این حال گاهی اوقات پیشگیری از بارداری با هنجارهای سنتی در باب روابط جنسی و بچهدارشدن در تعارض است.
در آمریکا، موافقت رسمی سازمان غذا و داروی ایالات متحده[16] برای فروش وسایل ضدبارداری در شرایط اضطراری بدون مراجعه به پزشک بحثبرانگیز شد- قرصی که بعد از مقاربت جنسی محافظتنشده خورده میشود- زیرا برخی چهرههای مذهبی آن را نوعی روش سقط جنین تلقی میکردند. حتی کسانی که دارای دیدگاهی محافظهکارانهتر هستند، همه روشهای ضدبارداری را غیراخلاقی میدانند و هدف آنها این است که آنها را بار دیگر در ایالات متحده محدود کنند.
همچنین نگاه کنید به: سقط جنین؛ نرخ زادوولد؛ بهنژادشناسی؛ رشد جمعیت.
منابع برای مطالعه بیشتر:
Feyisetan, Bamikale and John B. Casterline. 2000. “Fertility Preferences and Contraceptive Change in Developing Countries.” International Family Planning Perspectives 26(3):100–109
Gordon, Linda. 1990. Woman’s Body, Woman’s Right: Birth Control in America. New York: Penguin
McCann, Carole R. 1994. Birth Control Politics in the United States, 1916–1945. Ithaca, NY: Cornell University Press
[1]. Contraception
[2]. Lauren Jade Martin
[3]. Comstock Law
[4]. obscene
[5]. Margaret Sanger
[6]. found Planned Parenthood,
[7]. Woman Rebel
[8]. birth control
[9]. Eugenicists
[10]. sterilization
[11]. undesirable
[12]. Griswold v. Connecticut
[13]. Roe v. Wade
[14]. the pill
[15]. U.S. Centers for Disease Control and Prevention
[16]. U.S. Food and Drug Administration