کتاب «سوادهای رسانه‌ای؛ مقدمه‌ای انتقادی» با ترجمه حمید کشاورز(عضو هیأت علمی دانشگاه شهید بهشتی) از سوی انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شد.

مایکل هوچسمن و استوارت آر.پوینتز، دو تن از پژوهشگران برجسته حوزه آموزش سواد رسانه‌ای، نویسندگان این کتاب هستند. آنها کوشیده‌اند، نشان دهند آموزش رسانه‌ای نه فقط به‌عنوان یک روش ابزاری برای یادگیری رسانه‌ها و راهی برای یافتن راه حل مشکلات اجتماعی بلکه باید به‌عنوان راهی برای توسعه درک انتقادی افراد نیز در نظر گرفته شود.

در این کتاب چنین استدلال شده است که آموزش رسانه‌ای از همان ابتدا باید جزء برنامه درسی مدرسه‌ها باشد. این کتاب از تجارب غنی نویسندگان طی چند دهه گذشته بهره گرفته و منابع بسیاری را با جزئیات ارائه می‌دهد. نویسندگان ضمن استقبال از تجربه‌ و دانش قبلی دانش‌آموزان در مورد رسانه‌ها، بسیاری از مفروضات را به چالش می‌کشند و راه‌های جدیدی برای مشارکت انتقادی پیشنهاد می‌کنند.

 نویسندگان این اثر بر این باورند که آموزش رسانه‌ای به رویکردی منسجم و جامع‌تر درباره اقدامات سیاستمداران و سیاستگذاران نیاز دارد. به علاوه، آنها مطابق با پیشرفت فناوری‌های رسانه‌ای، سوادهای رسانه‌ای متفاوتی نیز مطرح می‌کنند که عموم مردم و به‌ویژه دانش آموزان و جوانان باید از آنها برخوردار باشند.

 این کتاب درصدد است درک جدیدی از لزوم همگامی مهارت‌آموزی کاربران آموزش رسانه با تحولات حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات فراهم کند و خوانندگانی از رشته‌های مرتبط مانند رسانه، ارتباطات، آموزش و مطالعات فرهنگی را به اقدام فراخواند.

فصل اوّل این کتاب درمورد تاریخچه و ظهور آموزش رسانه بحث می‌کند. فصل دوم با توجه ویژه به ماهیت زندگی جوانان با واسطه‌های دیجیتال بر آنها متمرکز است. فصل سوم جنبۀ دیگری از تاریخ سواد رسانه‌ای را توصیف می‌کند که نقش خود رسانه به‌عنوان مکان آموزش و یادگیری است. فصل‌های چهارم و پنجم به‌عنوان مقدمه‌هایی برای سواد رسانه‌ای نوشته شده‌اند؛ یکی بر تفسیر رسانه و دیگری بر تولید آن متمرکز شده است.

در فصل چهارم مدلی جامع برای تفسیر رسانه ارائه شده که تجزیه و تحلیل نهادهای رسانه‌ای، متن‌های رسانه‌ای، دخالت فعال مخاطبان و داد و گرفت بین رسانه‌ها و فرهنگ از جمله چگونگی تأثیرگذاری و (گاهی) تغییر آن را یکپارچه می‌کند.

 فصل پنجم درباره تولید رسانه‌ای و عاملیت جوانان صحبت می‌کند. فصل ششم زمینه‌های سواد جدید و دیجیتالی را بیان می‌کند و در فصل هفتم درک از سواد رسانه‌ای با پرداختن به هفت مسئله اصلی مفهومی (آگاهی، ارتباطات، مصرف و نظارت، همگرایی، خلاقیت، کپی- پیست و جامعه) بیان شده است.

فصل هشتم و پایانی این کتاب نیز بحث سواد رسانه‌ای را با پرداختن به موضوع شهروندی انتقادی مطرح می‌کند.