کتاب «درآمدی بر سیاست ادغام اجتماعی:  سازوکارهای گذر از طرد به ادغام اجتماعی» نوشته محسن کرمانی از سوی انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شد.

به اذعان این کتاب، حوزۀ مطالعاتی ادغام اجتماعی، به‌­رغم تلاش­های نظری و تجربی فراوان در زمینۀ فهم و تبیین طرد اجتماعی، برای اکثر سیاست‌پژوهان نه‌تنها در ایران بلکه در سراسر دنیا، حوزه‌­ای به‌نسبت بکر و ناشناخته باقی مانده است. با عنایت به گسترش، تنوع و انباشت مسائل، آسیب­ها و مشکلات اجتماعی در جامعۀ ایرانی و ضرورت توجه و پاسخ­­گویی به آن از یک‌سو و نیاز به گشایش­ پنجره‌­های مفهومی و نظری جدید در عرصۀ سیاست­گذاری اجتماعی از سوی دیگر، شالودۀ این کتاب بر معرفی ابعاد و مقدمات سیاست ادغام اجتماعی استوار شده است.

این کتاب در سه فصل تدوین شده است. پژوهشگر این اثر معتقد است تنها درصورتی‌که مشخص شود طرد اجتماعی چیست و چگونه رخ می‌­دهد، می‌توان به طراحی و تدوین سیاست ادغام اجتماعی اقدام کرد. بنابراین به‌منظور آشنایی سیاست­‌پژوهان و سیاست­گذاران با ادبیات لازم برای سیاست­گذاری در حوزۀ ادغام اجتماعی، در فصل نخست، ابتدا مفهوم طرد اجتماعی به‌اختصار معرفی و سپس وجوه چندگانۀ آن ترسیم شده ­است. در فصل دوّم، سازوکارهای علّی و فرایندهای طردکننده در سطوح کلان، میانه و خرد تبیین شده‌­اند؛ و نهایتاً در فصل سوّم، متناسب با تحلیل‌های صورت‌گرفته از ابعاد و پویایی‌های طرد اجتماعی، راهکارهایی برای ادغام اجتماعی گروه­‌های طردشده در سطوح مختلف پیشنهاد شده­ است.

نقطۀ عزیمت این کتاب در ورود به مبحث «سیاست ادغام اجتماعی»، ضرورتِ داشتن «برنامه‌ای جامع» در پرداختن به مسائل و مشکلات اجتماعی در سطح کلان و مواجهۀ مؤثر و هدفمند با آن در کشور است. هرچند در سال­های اخیر کاربرد مفاهیمی همچون مفهوم «جامع» در ادبیات رشتۀ سیاست­گذاری اجتماعی، به‌سبب پیچیدگی مسائل و موضوعات جامعۀ انسانی و نارسایی­های­ دانش سیاست­گذاری در این زمینه، با انتقادهای فراوانی مواجه شده است؛ اما، ویژگی پویایی و چندوجهی‌­بودن «امر اجتماعی» لاجرم سیاست­گذار اجتماعی را مجبور به دست­‌یافتن به حداقل سطحی از جامعیت در طرح‌­ها و برنامه­‌های خود می­‌کند.

این کتاب در 142 صفحه و با بهای 80.000 تومان وارد بازار نشر شده است.