نظر پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات در تدوین یک راهبرد برای بازگرداندن یا اثبات مفاخر ایران، تمرکز بر روی تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران است. ما باید تعلق تاریخی این مفاخر به جهان فرهنگی ایران را اثبات کنیم.

 قاسم زائری، رئیس پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات در همایش بزرگداشت مولانا که ۹ مهر ۱۴۰۱ در پژوهشگاه برگزار شد با بیان این مطلب افزود: شخصیت مولانا دارای ظرفیت بالایی در حوزه سیاستگذاری فرهنگی است. مولانا محل تلاقی دو روند اصلی است. او هم در شعر و ادب فارسی یک قله محسوب می‌شود و هم در عرفان. محل تلاقی این دو جریان، یک ظرفیت بسیار مهم برای سیاستگذاری فرهنگی و دیپلماسی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران است.

او یکی از مسائل مهم حوزه فرهنگی را، مسأله مصادره مفاخر فرهنگی دانست و افزود: پس از غالب شدن نظم دولت‌ملت، آنچه که پیشتر جزء عناصر و مولفه‌های فرهنگی ایران قلمداد می‌شد، در کشورهای مختلف توزیع شد. به همین جهت همواره ما با یک معضل دائمی بر سر مفاخر فرهنگی مواجه هستیم که همواره نام آن‌ها، به اسم کشورهای دیگر تمام می‌شود. تلاش‌هایی در این زمینه صورت گرفته اما نظر پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات در تدوین یک راهبرد برای بازگرداندن یا اثبات این مفاخر، تمرکز بر روی تاریخ اجتماعی و فرهنگی ایران است. ما باید تعلق تاریخی این مفاخر به جهان فرهنگی ایران را اثبات کنیم.

رئیس پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات با اشاره به اهمیت سواد ادبی و تاریخی ایرانیان، از ضرورت انجام پیمایش‌های ملی در این حوزه سخن گفت و یادآور شد: متأسفانه در سایه کم‌کاری‌ها و غفلت‌هایی که در حوزه خانواده صورت گرفته و یا تهدیداتی که به واسطه غلبه فضای مجازی متوجه ما شده، سواد ادبی ایرانیان به چالش کشیده شده است. ما نیازمند انجام پیمایش‌های بزرگ ملی درباره میزان سواد تاریخی و ادبی ایرانیان هستیم.

زائری درباره میزان شناخت جهانی از مولوی افزود: مولوی برای ما و برای جهان بزرگ است و شواهد آن هم وجود دارد اما دقیقاً نمی‌دانیم که او تا چه اندازه در جهان مهم است. به‌عبارتی، حد جهانی اهمیت مولوی مشخص نیست. یکی از راه‌های فهم آن، این است که در کنار مفاخر بزرگ ادبی جهان به نسل جوان ما معرفی شود که امکان قیاس آن‌ها وجود داشته باشد.