گودرز میرانی پژوهشگر و مترجم حوزه ارتباطات گفت: معمولاً پژوهشگاه‌ها به دلیل اینکه از نهادهای دولتی بودجه می‌گیرند، خیلی مقید به فروش کتاب نیستند و بیشتر به فکر تولید کتاب هستند. به همین دلیل، روند تولید آن‌ها خیلی طولانی می‌شود که این مسأله برای رسانه‌های نوین، مضر است. چون سرعت تحول آن‌ها بالاست و وقتی کتاب‌های آن چاپ می‌شود، موضوع کتاب، بوی کهنگی می‌گیرد.

نشست تخصصی «مسائل و چالش‌های ترجمه کتاب‌های رسانه‌های نوین» چهار‌شنبه ۳ آذر ۱۴۰۰ با سخنرانی احسان شاه‌قاسمی (عضو هیأت علمی دانشگاه تهران) و گودرز میرانی (مترجم ارتباطات و پژوهشگر) و با دبیری حسین حسنی (عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات) به‌صورت مجازی برگزار شد.

در بخش اول این برنامه احسان شاه‌قاسمی پیش از پرداختن به چالش‌های ترجمه درباره رسانه‌های نوین، به مسائل حاشیه‌ای که بر کار ترجمه غلبه پیدا می‌کند اشاره و تصریح کرد: تجربه ترجمه، تجربه حمله است. شما نمی‌توانید کتابی ترجمه کتید مگر اینکه به کتاب حمله کنید. یعنی روزی ۱۴، ۱۵ ساعت پای ترجمه متن بنشینید و کار را ظرف ۱ الی ۲ ماه به پایان برسانید. کاری که من با کتاب رسانه‌های نوین که در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شد، انجام دادم؛ کتابی سنگین با متن فلسفی و با چیزی حدود ۲۶۰ هزار کلمه که ظرف ۴۰ روز آن را ترجمه کردم. در این شرایط، تنها چیزی که مهم‌ است، مسائل حاشیه کار ترجمه است. یعنی فراهم بودن بستر ترجمه که خیلی مهم‌تر از خود ترجمه است. در این مدت باید غذا کاملاً آماده باشد، فرد به لحاظ روانی باید خالی باشد، آمادگی‌های روحی و جسمی داشته باشد و ... . کار ترجمه بسیار کار سختی است که اگر مترجم آمادگی‌های لازم را نداشته باشد، نمی‌تواند آن را انجام دهد. به طور مثال، مترجم سالانه باید هزاران کلمه تایپ کند. پس باید مفصل‌های سالمی داشته باشد یا به لحاظ روانی، اگر روحیات حساسی داشته باشد، نمی‌تواند آن را انجام دهد.

او درباره مزایا و محاسن ترجمه نسبت به تألیف گفت: اغلب تألیفات در ایران که برای افراد، مزایای مادی و معنوی بیشتری نسبت به ترجمه دارد، زیانبار هستند. چون اغلب آن‌ها را دانشجویان و تحت فشار اساتید می‌نویسند. لذا کار، کار دلی نیست. تألیف یک حساب و کتابی دارد که متأسفانه در کشور ما، رعایت نمی‌شود. کتاب‌هایی که ترجمه می‌شوند، اگر به‌درستی انتخاب شوند، خیلی بهتر از تألیفاتی می‌شوند که امروز در کشور ما تولید می‌شوند. کتاب ترجمه خوب، چند حسن دارد، ازجمله اینکه ما دوباره چرخ را اختراع نمی‌کنیم. مثلاً وقتی ما می‌خواهیم درباره اثرات رسانه‌های نوین کتابی بنویسیم، وقتی کسی به طورمثال در فرانسه آن را انجام داده، چرا ما دوباره سراغ تألیف آن برویم؟ این آثار، جزء منابع دست اول هستند و از طرف دیگر، ما دیگر با کمبود منبع مواجه نمی‌شویم.

ادامه مطلب