سیاستهای ارتباطی رسانهها در کارزار انتخاباتی سال ۹۶ چه بود؟
گزارش فرهنگی «تحلیل گفتمان انتقادی سیاستهای ارتباطی رسانهها در انتخابات ریاست جمهوری سال ۱۳۹۶» ازسوی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات تهیه شد.
این پژوهش به دنبال آن است تا سیاستهای ارتباطی رسانهها در پوشش کارزار انتخاباتی ریاستجمهوری سال ۱۳۹۶ را بکاود. از اینرو با استفاده از روش کیفی و تحلیل گفتمان انتقادی، در تلاش است تا عناصر و اجزای سیاستهای ارتباطی رسانهها را مشخص و بازتعریف سازد.
مطابق یافتههای این پژوهش سیاستهای ارتباطی به سه دسته «زیرساختی» مانند فلسفه وجودی رسانه، «عملکردی» مانند تکنیکهای مورد استفاده در رسانه و «سیاستهای ارتباطی تصویرساز» مانند طراحی دکور، چیدمان، رنگ تقسیم شده است.
همچنین در تدوین و اجرای سیاستهای ارتباطی، رسانهها به دو دسته بزرگ تقسیم شده که رسانههای بزرگ (از نظر ساختار و منابع انسانی) و استراتژیک مانند صداوسیما و رسانههای کوچک و چابک مانند کانال تلگرامی را شامل میشود که گروه اول را همچون ارتشی بزرگ و گروم دوم را همانند سرباز چریک دانسته است.
به استناد این مطالعه، قدرت عمل، تاثیرگذاری و برقراری ارتباط در رسانههای کوچک و چابک بیشتر و بهتر از رسانههای بزرگ و بروکراتیک است. پژوهشگر، عصر فعلی را مدیوکراسی (دموکراسی یا مدیومهای رسانهای) مینامد که در آن رسانهها در دنیایی بدون مرز، فارغ از حصار زمان و زبان و البته در جهت منافع خود و وابستگان مالی خود، دموکراسی را پیاده میکنند.
در این گزارش، برای فهم سیاستهای ارتباطی رسانهها در پخش پیامهای انتخاباتی، رقابت دو جناح بزرگ اصولگرا و اصلاحطلب برای انتخابات ریاست جمهوری از سه ماه قبل از انتخابات، حین و روز بعد از انتخابات در برنامههای انتخاباتی شبکه یک سیما، رادیو ایران، روزنامههای اعتماد و وطن امروز؛ گروهها و کانالهای تلگرام اصلاحطلبان، اصولگرایان و مستقل مورد بررسی قرار گرفته است.