گزارش یکدست جرایم[1]، مبنایی است برای انتشار سالیانة آمار «جرم در ایالات متحده» توسط ادارة پلیس فدرال امریکا. گزارش یکدست جرایم، تنها برنامة گزارش‌دهی رسمی، استاندارد و پلیس‌بنیان جرم در ایالات متحد است. این گزارش، سطح و توزیع جرایم شدید و دارای شدت کمتر (ازجمله جنایت‌ها و غیرجنایت‌ها) و نیز واکنش‌های سازمان‌های محلی اجرای قانون را می‌سنجد. سه نوع اصلی داده‌ها، عبارت‌اند از: جرایم گزارش‌شده به پلیس، داده‌های دستگیری و آمار ترخیص برای بیش از 25 نوع متفاوت از خلاف‌ها.

  داده‌های گزارش یکدست جرایم، از میانة دهة 1970 به بعد، قابل اعتمادتر شده‌اند؛ اما هنوز مسائلی وجود دارد که گریبانگیر این نظام هستند. این مسائل، عبارت‌اند از: پوشش ضعیف جرایم تجاوز به عنف، میزان پایین گزارش‌دهی آتش‌افروزی، فقدان جزئیات کامل حوادث و کم‌شماری جرایم به‌دلیل وجود سلسله مراتب (یعنی در عمل، تنها شدیدترین جرایم ثبت شده‌اند، حتی مواردی که چندین خلاف باهم روی داده است). اف‌.بی.‌آی، در حال ارتقاء نظام گزارش‌دهی ملی حادثه‌بنیان[2] است که به‌دلیل توانایی این نهاد برای غلبه بر این محدودیت‌هاست؛ اما محدودیت‌های هزینه‌ای، پذیرش آن‌را محدود کرده‌اند. انتشار سالیانة گزارش یکدست جرایم، اغلب داده‌هایی تجمیعی در مورد مقوله‌های جرم ارائه می‌کند و غنای داده‌های موجود در مورد زیرمقوله‌های جرایم، از طریق نظام گزارش‌دهی ملی حادثه‌بنیان را نادیده می‌گیرد.

  پلیس به‌شدت وابسته به گزارش‌دهی جرم توسط قربانیان و شاهدان است که توانایی برنامة گزارش یکدست جرایم برای ارائة شمارشی دقیق و کامل از تمام جرایم را محدود می‌کند. محسابات جرم نیز به طرزی گزینشی، به شیوه‌ای غیرتصادفی، در نتیجة صلاحدید پلیس، برای ثبت‌کردن خلق شده‌اند. بحث‌های شایان توجهی در مورد توانایی برنامة گزارش یکدست جرایم برای گزارش جرایم دارای شدت کمتر وجود دارد. داده‌های دستگیری، تنها برای جرایمی وجود دارند که شامل یورش‌های ساده، وندالیسم و قمار می‌شوند؛ بااین‌حال، تعداد دستگیری‌ها به‌شدت از محاسبۀ جرایم شرارت‌آمیز فراتر می‌رود.

غیرمحتمل است که این برنامه، جرایم شدید را به غلط محاسبه کند، به استثنای تجاوز به عنف و جرایم جنسی مرتبط با آن. بسیاری از کارشناسان، گزارش‌دهی و پوشش جرایم خشن شدید را به‌نسبت خوب می‌دانند. به رغم موضوع تاریخی دستکاری آماری گزارش یکدست جرایم، توسط سازمان‌های محلی گزارش‌دهی جرایم شدیدتر، شامل صدمات شدید، استفاده از سلاح‌های کشنده و دزدیدن اموال پرارزش، به پلیس اغلب معتبر و قابل اعتماد است.

بیشتر تعاریف جرم به‌‌عنوان مشکلی اجتماعی متکی بر این گزارش‌ها هستند؛ زیرا رسانه‌ها، سیاست‌گذاران و تحلیل‌گران دانشگاهی جرم و خشونت که داده‌های گزارش یکدست جرایم را باهم ترکیب می‌کنند، به‌طوری که جایگاه رسمی آن، سبب می‌شود تا این گزارش‌ها از منابع دیگر، مشروعیت بیشتری داشته باشند. درست است که ابعاد اجتماعی جرم و خشونت به‌طور مستقیم سنجیده نشده‌اند، اما هرگونه استفادة معنی‌دار تحلیل‌گران، مستلزم ربط‌دادن داده‌های گزارش یکدست جرایم به عوامل اجتماعی است تا امکان تبیین الگوها و توزیع‌های این جرایم فراهم شود. آمار گزارش یکدست جرایم مشتمل است بر اقدام‌های پلیس که امکان تحلیل رفتار اجرای قانون و اثر پلیس بر انگ‌زنی به افراد و رخدادها به‌عنوان مجرمانه را فراهم می‌کند. پلیس نخستین سازمان کنترل اجتماعی رسمی است که در تعیین پیدایی جرایم و مشکل اجتماعی مرتبط با آن نقش مهمی دارد. پلیس از امکان صلاحدید فراوانی در اجرا و واکنش، به‌ویژه در سطوح شهری و روستایی، به این امر دارد که چگونه با حوادث رفتار شود و آن‌ها را به اتمام رساند.

پوشش جغرافیایی، زمانی و خلاف‌ها در برنامة گزارش یکدست جرایم، جامع‌ترین مجموعة داده‌های جرم است. یکی از مهم‌ترین مزیت‌های گزارش یکدست جرایم، گزارش‌دهی توسط سازمان‌های محلی اجرای قانون است که اجازة درک متمرکزتر از مسائل جرم و تنوع آن‌ها را می‌دهد. در مقابل، پیمایش‌های قربانی‌شدن، در سطح ملی هستند و اطلاعات محدودی در مورد توزیع فضایی جرم ارائه می‌کنند. فرایند گردآوری و ترکیب داده‌ها، با ایجاد برنامه‌های ایالتی گزارش یکدست جرایم، تسهیل‌ و بهبود یافته است. درحال‌حاضر، گزارش یکدست جرایم، جامع‌ترین و عملی‌ترین منبع داده‌های جرم است، حتی به رغم ضعف‌های شناخته‌شده و اتکاء به داده‌های گزارش یکدست جرایم، بدون شک ادامه خواهد یافت.

  سنجای مرواه[3]

و نیز ببینید: جرم؛ نرخ‌های جرم؛ امواج جرم؛ پیمایش ملی زیان‌دیده از جرم؛ جرم علیه اموال؛ جرم خشونت‌آمیز

بیشتر بخوانید:

Lynch, James P. and Lynn A. Addington, eds. 2007. Understanding Crime Statistics: Revisiting the Divergence of the NCVS and UCR. New York: Cambridge University Press

   [1] . Uniform Crime Report

 [2] . National Incident Based Reporting System (NIBRS)

[3] . Sanjay Marwah