رابطۀ ميزان دينداري با کيفيت زندگي جوانان
(مطالعه موردي جوانان شيراز)

بيژن خواجه‌نوري ـ زهرا رياحي ـ سيد ابراهيم مساوات


چكيده

مطالعۀ حاضر رابطۀ بين ميزان دينداري و کيفيت زندگي جوانان شهر شيراز را بررسي مي‌کند. در ابتدا مطالعه‌هاي انجام شده در اين حوزه را مرور کرديم، سپس بر اساس نظريه‏اي مبتني بر آراي بوم‏شناختي پنج فرضيه را مطرح نموديم. براي آزمون فرضيه‏ها 550 جوان بين 15 تا 29 سال شهر شيراز را به شيوۀ نمونه‏گيري اتفاقي چندمرحله‌اي انتخاب کرديم. روش تحقيق اين مطالعه، پيمايشي و با استفاده از پرسشنامه‌ است. نتايج به دست آمده در سطح تحليل دو متغيره نشان مي‌دهد که بين کيفيت زندگي و جنسيت، رابطه وجود دارد و بين کيفيت زندگي و سطوح گوناگون فردي، خانوادگي، فراخانوادگي و کلان، رابطۀ مثبت و معني‏داري وجود دارد.
نتايج به دست آمده در سطح تحليل «رگرسيوني» نشان مي‌دهد‌ که متغيرهاي سطح فردي، سن، طبقۀ پايين و بالاي اجتماعي و سطح کلان بر روي هم 25 درصد از تغييرات متغير وابسته را تبيين مي‌کند. اين تحقيق نشان مي‌دهد که تقويت عوامل مذهبي، باور‌ها، عقايد افراد و هويت مذهبي افراد جامعه تأثير بسزايي بر بهبود سلامت رواني، اجتماعي، جسماني و در کل کيفيت زندگي آنها دارد.


واژگان كليدي
دينداري، جوانان، کيفيت زندگي