«ارزیابی عملکرد شورای فرهنگ عمومی سیستان و بلوچستان در موضوع قومیت‌ها» پایان‌نامه کارشناسی ارشد حسین مسگرانی، از جمله آثار برگزیده در بخش استان‌های سومین دوره معرفی برترین‌های پژوهش فرهنگی است که تلاش می‌کند عملکرد شورای فرهنگ عمومی سیستان و بلوچستان در موضوع قومیت‌ها را ارزیابی کند.

این پژوهش با توجه به چندگانگی و تنوع مذهبی، گویش‌های مختلف و نمود تعلقات قومی و قبیله‌ای در استان سیستان و بلوچستان و اهمیت این امر در فرهنگ عمومی مردم استان، ضمن بررسی عملکرد شورای فرهنگ عمومی استان در موضوع قومیت‌ها بین سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴، تلاش می‌کند جایگاه و نقش اقوام و طوایف استان سیستان و بلوچستان را در ایجاد نظم و امنیت پایدار که موجب همگرایی و انسجام ملی و اسلامی می‌گردد، مشخص سازد.

اما پژوهشگر در این تحقیق، در پی پاسخ به این سوال اصلی است که آیا در شورای فرهنگ عمومی استان سیستان و بلوچستان، موضوع قومیت‌ها مورد بحث و ارزیابی قرار گرفته است یا خیر؟. از همین‌رو با بررسی مصوبات این شورا در بازه زمانی سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۴ اعلام می‌کند که ۱۰۱ مصوبه در این دوره تصویب شده است که به ۱۲ گروه موضوعی تقسیم می‌شوند که از میان آن‌ها، موضوع قومیت‌ها فقط یک بار در این شورا مطرح شده است.

به همین ترتیب، عدم اهتمام شورای فرهنگ عمومی استان سیستان و بلوچستان را درباره مسئله قومیت‌ها نتیجه می‌گیرد و اذعان می‌دارد که مصوبات این شورا بر وضعیت قومیت‌های استان بی‌تأثیر بوده است.

پژوهشگر در این مطالعه، ضمن اشاره به احتمال اثرگذاری شورای فرهنگ عمومی استان سیستان و بلوچستان بر وضعیت قومیت‌ها از طریق تصویب مصوباتی چند، به برخی از عوامل دخیل درخصوص کم‌کاری شورای فرهنگ عمومی در این زمینه اشاره می‌کند که عدم اهمیت به برگزاری جلسات شورای فرهنگ عمومی استان توسط اعضا، تشکیل جلسات به طور نامنظم، عدم توجه به اقوام، اهمیت بیشتر به موضوعات مذهبی اهل تسنن و ...، ازجمله آن‌ها است.

پرداختن به موضوعات مذهبی اهل تسنن و تصویب مصوباتی در شورای فرهنگ عمومی این استان، ازجمله نقاط قوت این شورا دانسته شده که با توجه به اکثریت سنی این استان و بی توجهی مرکز به این مذهب، در کاستن از حجم تبعیض و تنش بین مذاهب و تقریب آن‌ها، موثر بوده است.

پژوهشگر در پایان پیشنهاداتی را در راستای بهبود عملکرد شورای فرهنگ عمومی استان سیستان و بلوچستان در این زمینه ارائه کرده که از آن جمله می‌توان به مواردی چون عمل به وظایف ذاتی و مصوب خود، پرداختن به موضوع اقوام، موضوعات گردشگری و علمی و متقابلاً ورود کمتر این شورا به موضوعات خارج از حیطه وظایف آن، اشاره کرد.