«راهکارهای بهره‌گیری از ظرفیت‌های لباس‌های سنتی ایران در طراحی مدهای جدید» نوشته مهدی نصری عنوان پژوهشی انجام‌شده در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات است که با تاکید بر لباس مردم ابیانه، ظرفیت‌ لباس‌های سنتی ایران در طراحی مدهای جدید را بررسی می‌کند.

این پژوهش که نسخه الکترونیک آن بر روی سایت پژوهشگاه قرار گرفته است، سعی می‌کند به این سوالات پاسخ دهد که ظرفیت‌های لباس‌های سنتی ایران در طراحی مدهای جدید چیست؟ ضرورت و اهميت طراحي لباس با استفاده از ظرفيت لباس‌های سنتی اقوام چيست؟ الگوهای تأثیرگذار و تعيين‌كننده در وضعيت پوشش مردم (جوانان) چيست؟ پتانسيل و ظرفیت‌های لباس‌های سنتی ابیانه در طراحی مدهای جدید چیست؟

به عبارت دیگر این مطالعه، اهدافی چون بررسی ظرفیت‌ لباس‌های سنتی ایران در طراحی مدهای جدید، بررسی و شناخت الگوهای تأثیرگذار و تعيين‌كننده در انتخاب لباس جوانان، بیان ظرفیت‌ها و مزیت‌های لباس نمونه‌ مورد مطالعه در پوشش زنان، طراحی و ارائه‌ حداقل سه نمونه لباس و پوشش زنان با بهره‌گیری از لباس‌های سنتی منطقه‌ مورد مطالعه و بیان مزیت‌های طرح منطبق بر موازین شرعی اسلامی را دنبال می‌کند.

پژوهشگر در این مطالعه اذعان می‌دارد که مسأله بحران هويت و آشفتگی‌های اجتماعی و فرهنگی، نيازمند بازگشت به پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های موجود در فرهنگ ملی و اسلامی است، به همین دلیل، بهره‌گيری از ظرفيت لباس اقوام به عنوان يكی از منابع مهم در امر الگودهی را چشم‌اندازی مناسب در طراحی البسه با مدهای جديد قلمداد می‌کند. با توجه به همین رویکرد، این پژوهش تلاش می‌کند طرح‌های جديدی در زمینه‌ لباس همسو با سلیقه‌ مصرف كننده از سويی و منطبق با موازين فرهنگی ملی و اسلامی از سوی ديگر به جامعه معرفی كند.

از عوامل مهم انتخاب منطقه ابيانه در این مطالعه، به پتانسیل مردم آن در حفظ هويت و ارزش‌های قومی خود از جمله نوع پوشش در گذر زمان اشاره شده که در فرايند نوسازی و مدرن شدن جامعه، دست‌خوش تغيير و اضمحلال نگرديده است.

پژوهشگر در این مطالعه پس از بررسی‌ها و مطالعات میدانی نتیجه می‌گیرد که لباس مردم ابیانه از نظر طراحی، رنگ و پارامترهای تاثیرگذار در انتخاب لباس ازطرف جوانان از پتانسیل چشمگیری برخوردار است. عاملی که به زعم پژوهشگر، ضرورت استفاده از پتانسیل‌ها و ظرفیت‌های نهفته در سبک پوشش این منطقه را بیش از پیش مشخص می‌سازد.

مشاهده نسخه الکترونیک