طرح پژوهشی آسیب‌شناسی جشنواره فرهنگی موسیقی فجر با عنوان «تحلیل و ارزیابی سی‌و‌سومین جشنواره بین‌المللی موسیقی فجر» به کوشش عبداله بیچرانلو در سال ۹۷، در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات انجام شد.

به نظر می­رسد که جشنوارۀ موسیقی فجر در سی وسومین گام خود، به ثبات نسبی در مسیر حرکت خود رسیده و علی‌رغم تحولات و تطوراتی که از سر گذرانده است، در سطح ملی در ردیف جشنواره‌های معتبر فرهنگی کشور قرار گرفته و با اقبال مناسبی از سوی اهالی موسیقی و نیز مخاطبان و علاقه‌مندان موسیقی مواجه شده که این نشان از توفیق نسبی برنامه‌ریزی‌ها و سیاست­گذاری‌های صورت گرفته برای برگزاری این جشنواره دارد. با این حال، جشنوارۀ موسیقی فجر تا رسیدن به نقطه و قلۀ کمال و درخشش شایستۀ نام ایران و نیز عنوان فجر که بر تارک جشنواره، نقش بسته است، فاصلۀ زیادی دارد و برخی نقدها و کاستی‌ها در سازماندهی و برگزاری جشنواره، مانع تحقق وضعیت مطلوب و ایده‌آل این جشنواره شده است که این گزارش بر آنها  متمرکز است.  

پژوهش حاضر به به لحاظ ماهیت، توصیفی- تحلیلی است و به لحاظ هدف، کاربردی است که هدف کلی از تهیه این گزارش، ارزیابی جشنواره سی وسوم موسیقی فجر، شناسایی نقاط قوت و ضعف جشنواره و ارائۀ بازخورد تحلیلی مناسب از چگونگی برگزاری جشنوارۀ مذکور به مسئولان ذیربط به منظور تمهید ارتقای برگزاری جشنواره‌های بعدی است.

این طرح با داشتن یک مقدمه که درباره اهمیت و جایگاه موسیقی فجر صحبت می‌کند، شامل بخش‌های «مرور و بازنگری» با توضیحاتی از ادوار پیشین و مروری بر دوره سی‌و‌سوم این جشنواره، «تحلیل و ارزیابی» که در سه سطح به تحلیل و ارزیابی برنامه‌ریزی و سازماندهی، بخش‌ها و آیین‌نامه‌های جشنواره و بخش «نتیجه‌گیری» که دربرگیرنده جمع‌بندی و ارائه پیشنهادها و راهکارهاست، می‌شود.