متن کامل كتاب «آسيب‌شناسی بازنمايی ازدواج در سينمای ايران» در دسترس قرار گرفت. این کتاب دستاورد پژوهشی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات است که توسط علی جعفري و با نظارت دکتر محمدعلی خبری در پژوهشگاه انجام شده است و به هنجارهای برگرفته از «رويکرد اسلامي به جامعه‌شناسی ازدواج و خانواده» به‌دنبال پاسخگويی به اين سؤالات است: مؤلفه‌های نشانه شناختی ازدواج در بازنمايی سينمای ايران از آن چيست؟ روندهای اصلی بازنمايی ازدواج در سينمای ايران ناظر به نظريه هنجاری چگونه ارزيابی می‌شود؟ در ازدواج‏‌های برساخته سينمای ايران، آيا نوعی روند عمومی بازنمايی قابل رصد است يا بازنمايي‌‏ها متأثر از ادوار مديريت دولتی سينما متغير بوده است؟
در اين پژوهش، تعداد ۱۱۶ فيلم سينمای ايران كه در فاصله سال‌هاي ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۹ ساخته شده و در آنها، يکی از نقش‌های اصلی فيلم به نحوي با مسئله ازدواج برای خود، درگير می‌شود مطالعه شده است.
نتايج اين مطالعه نشان می‌دهد روند عمومی بازنمايی ازدواج در سينمای ايران واجد شش آسيب عمده است: الف- ازدواج در قاب سينما مقوله‌ای بيشتر تفننی است تا مهم و جدی. ب- روابط كلامی و غيركلامی زوجين در مراحل قبل و بعد از ازدواج تفاوت ندارد(تضعيف معنای شرعی ازدواج). ج- در اغلب بازنمایی های سینمایی، ازدواج بيشتر مقوله‌ای غيرخانوادگی است و خارج از چارچوب‌های خانواده رخ می‌دهد. د- در تصاویر ارایئه شده سینمایی، اغلب، ازدواج بيش از آرامش و سكينه با تنش همنشين است. ه‍- وجوه آييني ازدواج در بازنمايي سينمايی به شدت تضعيف شده است. و- ازدواج قاب سينما در بسياری از مؤلفه‌ها با ازدواج‏هايی جامعه ايرانی مطابقت ندارد و در زمينه‌ای غيرواقعي بازنمايی می‌شود.
متن کامل کتاب «آسيب‌شناسی بازنمايی ازدواج در سينمای ايران» که در ۱۵۰ صفحه از سوی انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شده است، از اینجا قابل دریافت است.
. کتاب دستاورد پژوهشی پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات است که توسط علی جعفری و با نظارت دکتر محمدعلی خبری در پژوهشگاه انجام شده است و به هنجارهای برگرفته از «رويکرد اسلامی به جامعه‌شناسی ازدواج و خانواده» به‌دنبال پاسخگويی به اين سؤالات است: مؤلفه‌های نشانه شناختی ازدواج در بازنمايی سينمای ايران از آن چيست؟ روندهای اصلی بازنمايی ازدواج در سينمای ايران ناظر به نظريه هنجاری چگونه ارزيابی می‌شود؟ در ازدواج‏‌های برساخته سينمای ايران، آيا نوعی روند عمومی بازنمايی قابل رصد است يا بازنمايي‌‏ها متأثر از ادوار مديريت دولتی سينما متغير بوده است؟
در اين پژوهش، تعداد ۱۱۶ فيلم سينمای ايران كه در فاصله سال‌هاي ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۹ ساخته شده و در آنها، يکی از نقش‌های اصلی فيلم به نحوي با مسئله ازدواج برای خود، درگير می‌شود مطالعه شده است.
نتايج اين مطالعه نشان می‌دهد روند عمومی بازنمايی ازدواج در سينمای ايران واجد شش آسيب عمده است: الف- ازدواج در قاب سينما مقوله‌ای بيشتر تفننی است تا مهم و جدی. ب- روابط كلامی و غيركلامی زوجين در مراحل قبل و بعد از ازدواج تفاوت ندارد(تضعيف معنای شرعی ازدواج). ج- در اغلب بازنمایی های سینمایی، ازدواج بيشتر مقوله‌ای غيرخانوادگی است و خارج از چارچوب‌های خانواده رخ می‌دهد. د- در تصاویر ارایئه شده سینمایی، اغلب، ازدواج بيش از آرامش و سكينه با تنش همنشين است. ه‍- وجوه آييني ازدواج در بازنمايي سينمايی به شدت تضعيف شده است. و- ازدواج قاب سينما در بسياری از مؤلفه‌ها با ازدواج‏هايی جامعه ايرانی مطابقت ندارد و در زمينه‌ای غيرواقعي بازنمايی می‌شود.
متن کامل کتاب «آسيب‌شناسی بازنمايی ازدواج در سينمای ايران» که در ۱۵۰ صفحه از سوی انتشارات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شده است، از اینجا قابل دریافت است.