نشست تخصصی «تعامل ژانری میان ادبیات کلاسیک عرفانی و سینمای معناگرا» ۱۷ آبان ۹۵ با حضور دکتر علیرضا پورشبانان در پژوهشگاه برگزار شد.

در ابتدای این نشست تخصصی، دکتر پورشبانان نخست به بیان مفاهیم بنیادین نظیر؛ ادبیات عرفانی، ویژگی‌های ادبیات عرفانی، و سینمای معناگرا و ساختار آن پرداخته و ضمن اشاره به تعاریف گونهٔ ادبی عرفاني در ادبيات كلاسيك فارسی به بررسی سینمای معناگرا و جایگاه آن در سینمای جهان و ایران پرداختند.

پیشنهادهای ژانر متناظر با آثار منتخب در سینما و اشاره به نوع اقتباس مطلوب از آثار برگزیده از  دیگر محورهای این نشست بود. مسئول میز سینما در پژوهشکدهٔ هنر پژوهشگاه با اشاره به آثاری همچون سیرالعباد ، مصیبت نامه ، ارداویراف نامه و برخی از داستان های مثنوی به تشریح ساختار برخی از آثار ادبیات عرفانی اسلامی پرداختند.

این استاد دانشگاه با بیان برخی از ویژگی های این آثار عرفانی اسلامی از جمله: الگوی سفرگونه و حرکت و تحول در اینگونه آثار، شخصیت‌های اندک و داشتن فضاهایی شبیه به هم و نیز وجود گفت و گوهای اندک در این آثار به ظرفیت های نمایشی و چگونگی استفادۀ آن در سینمای معناگرا اشاره کرده و گفتند: «آثار ادبیات عرفانی اسلامی علی رغم داشتن ظرفیت برای اقتباس نیاز به پرداخت‌هایی قوی دارند تا به آثاری جذاب تبدیل شوند.»

در ادامه ایشان با تشریح ساختار برخی از آثار سینمای جهان به شباهت این آثار سینمایی با آثار ادبیات عرفانی اسلامی پرداختند.