نشست تخصصی ارائه یافته‌های طرح پژوهشی «سنخ‌‏شناسی مخاطبان تئاتر»، ۳ آبان ۱۳۹۵ با حضور دکتر اعظم راودراد، عضو هیات علمی دانشگاه تهران و مجری این طرح، در پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات برگزار شد.

در این نشست، دکتر راودراد ضمن اشاره به انواع مطالعات مخاطب، به معیار سنخ‌شناسی مخاطبان تئاتر در ایران  گفت: در این پژوهش به مخاطبان تئاتر از دو جنبه ذائقه هنری و سبک زندگی پرداخته شده و وجه مشترک و تمایز آنها مشخص شده است. وی افزود: سه نوع مطالعه در حوزه مطالعات مربوط به مخاطب مطرح است: ۱. مطالعاتی که به توصیف ویژگی‌های مخاطبان تئاتر می‌پردازدِ؛ ۲. مطالعات دریافت که هدف آن بررسی دریافت مخاطب از معناست و ۳. مطالعات مصرف که از منظری انتقادی به مخاطب می‌پردازد و بر این نظر است که مخاطب، معانی را بازتولید می‌کند.

مجری طرح پژوهشی «سنخ‌‏شناسی مخاطبان تئاتر» سپس به نظریه بوردیو اشاره کرد و گفت: در این پژوهش، سه نوع «تئاتر آزاد»، «تئاتر بدنه(حرفه‌ای)» و «تئاتر بدنه آزاد» تشخیص داده شد که به ترتیب مورد توجه مخاطبان عام، فرهیخته و میان‌مایه هستند. خصوصیات و ویژگی‌های مختلف انواع مخاطب تئاتر در این تحقیق بر اساس منش بوردیویی و با مد نظر قرار گرفتن انتخاب‌های ذوقی آنان، دسته‌بندی شده و رابطه میان سبک زندگی مخاطبان و انتخاب نوع تئاتر توسط آنها مورد مطالعه قرار گرفته است.

دکتر راودراد افزود: در این تحقیق، چهار مورد ویژگی‌های اجتماعی مخاطبان، حجم و ترکیب سرمایه، سبک زندگی و نگرش تئاتری مخاطبان در تهران با استفاده از داده‌هایی که از طریق پرسشنامه به دست آمده، بررسی شده است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که سرمایه اقتصادی، فرهنگی، منش، ذائقه هنری و نگرش تئاتری مخاطبان تئاتر آزاد با مخاطبان دو گونه دیگر تئاتر تفاوت اساسی و قاطع دارد و به این اعتبار مخاطبان تئاتر آزاد یک طرف قرار می‌گیرند و مخاطبان دو گونه دیگر در طرف دیگر. اما در مرحله دوم، میان مخاطبان تئاتر بدنه و بدنه آزاد هم تفاوت‌های معناداری وجود دارد که آنها را نیز از یکدیگر متمایز می‌کند. اما این تفاوت و تمایز به شدت تفاوت و تمایز با مخاطبان تئاتر آزاد با آنها نیست.

مجری این پژوهش تأکید کرد: به طور کلی مخاطبان تئاتر آزاد، عام و مخاطبان دو گونه دیگر تئاتر، خاص هستند. اما در مقایسه دو گروه آخر می‌توان گفت مخاطبان تئاتر بدنه، خاص‌تر از مخاطبان تئاتر بدنۀ آزاد هستند. وی تصریح کرد: مخاطبان تئاتر بدنه که اکثریت آنان دانشجو و فعال در عرصه هنر تئاتر هستند، مخاطبان اصلی تئاتر در ایران را شکل می‌دهند و به طور عمده خود به اشکال مختلف، اهل تئاتر هستند.