کتاب مجموعه مقالات همایش «خویش‌کاوی  ایرانیان در دوران مدرن»  که به کوشش آرمین امیر تدوین شده است، از سوی انتشارات  پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات منتشر شد.

این اثر حاوی مقالاتی از دکتر مقصود فراستخواه، دکتر محمدرضا جوادی یگانه، سعیده زادقناد، دکترآرمین امیر، دکتر تقی آزاد ارمکی، دکتر نصرالله پورمحمدی املشی و دکتر سیدحسین مجتهدی می‌باشد.

دکتر مقصود فراستخواه در تبیین مقاله خود با عنوان «تأمل در چند شاخص در مطالعات جهانی مربوط به صفات ملت‎ها» ضمن برشمردن نارسایی‎های ژانر خلقیات ایرانی بر لزوم طرح‎ریزی برنامه‎های پژوهشی مدوّن برای این حوزه تاکید می‌کند و با برشمردن نمونه‎هایی از مطالعات بین‎المللی این حوزه، تلاش می‌کند فاصلۀ این مطالعات را با مطالعات انجام‌شده در ایران نشان دهد. 

دکتر محمدرضا جوادی یگانه و سعیده زادقناد در مقاله مشترک خود با عنوان «چند فرضیه درباره علل استقبال ایرانیان از کتاب حاجی بابای اصفهانی اثر جیمز موریه» به تبیین حوزۀ نفوذ و اثرگذاری متن، و نحوۀ مواجهۀ مخاطبان ایرانی با این اثر می‌پردازند و در نهایت شش فرضیه را به‌مثابه دلایل احتمالی پذیرش این اثر در جامعۀ ایران مطرح می‌کنند.

دکتر آرمین امیر با اطلاق صفتِ خلفِ صاحب اقتدارِ جمال‎زاده به محمود سریع القلم در مقاله خود تلاش می‎کند تأثیرپذیری سریع‎القلم از جمال‎زاده را هم در پروژۀ ذهنی‎شان و هم در ارجاعات او به جمال‎زاده نشان دهد. او در این نوشتار نشان می‌دهد پژوهش میدانی سریع‎القلم دربارۀ فرهنگ سیاسی ایرانیان از نظر اعتبار مخدوش، و نوعی خلقیات‎نویسی است نه پژوهش معتبر میدانی.

دکتر تقی آزاد ارمکی در مقاله خود با عنوان «بدخوانیِ ادبیات اجتماعی ایران»، جمال‎زاده را متفکر متعلق به بخشی از جهان مدرن ایرانی و نه همۀ آن، می‌داند و کتاب «خلقیات ما ایرانیان» را مثل «غربزدگی» جلال آل احمد، مصداق بدخوانی از ادبیات اجتماعی ایران می‌داند. به نظر آزاد ارمکی، این متون بدفهمی‎هایی درخصوص جهان ایرانی، جهان شرق و جهان اسلام تولید کرده‎ است.

‌دکتر نصرالله پورمحمدی املشی در مقاله خود «خویش‎کاوی ایرانیان از منظر تاریخ» را بررسی می‌کند و بخشی از مسائل تحقیقات در ایران را حاصل بی‌توجهی به تاریخ و متون ادبی ایران می‌داند. ایشان هنر جمال‎زاده را طرح موضوعات بریده بریدۀ دیگران در قالب یک کتاب و جمع‎آوری مطالب در بازۀ زمانی طولانی می‌داند و نقش شرایط تاریخی و جغرافیایی در شکل‎دهی به خصلت‎های ایرانیان را واکاوی می‌کند.

دکترسیدحسین مجتهدی در مقاله «نگاهی انتقادی به برخی آثار درخصوص خویش‎کاوی ایرانیان از منظر روان‎پژوهی» با رویکردی انتقادی به بحث دربارۀ کاستی‎های نظری و روش‎شناختی متونِ دربارۀ خلق‌و‌خوی ایرانیان می‌پردازد و چند فرضیۀ روان‎پژوهانه دربارۀ اقبال به این آثار ارائه می‌کند.

شایان ذکر است که همایش «خویش‎کاوی ایرانیان در دوران مدرن»، به‌منظور بررسی انتقادی خلقیات ایرانیان در مطالعات نویسندگانی چون جمال‌زاده، حسن نراقی، جیمز موریه و ... در فروردین ۱۳۹۵ برگزار شد.